کد مطلب:29871 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:18

گنجینه پرسمان » اعتقادات

چرا ائمه اطهار ( عليهم السلام ) در مقابل دشمن خود معجزه نشان نمي دادند تا آنها بر حّق بودن ائمه ( عليهم السلام ) را بفهمند ؛ و از ظلم و جور نسبت به آنها خودداري كنند ؟

اولاً ، بايد توجّه داشت كه در طول تاريخ انبياء سنت الهي بر اين امر قرار گرفته بود كه تمام انبياء براي حفظ آئين خود اوصيايي داشتند و اصولاً هيچ پيامبري بدون وصي نبوده است مانند حضرت آدم ( عليه السلام ) كه شيث را وصي قرار داد و داود ( عليه السلام ) كه سليمان و موسي ( عليهم السلام ) كه يوشع بن زن را و پيامبر اسلام كه حضرت علي ( عليه السلام ) را وصي خودش قرار داده است . بنابراين اصل وصايت امري بود كه در طول تاريخ پيامبران محرز و غير قابل انكار بوده است و حتّي طبق روايات اهل سنّت نقل شده است كه حضرت علي ( عليه السلام ) وصي رسول گرامي بوده است و همان طور كه از عايشه نقل شده است لفظ وصي بر حضرت علي ( عليه السلام ) صدق مي كرد .
با اين توضيح مي گوئيم كه دشمني با ائمه اهل بيت ( عليهم السلام ) به خاطر اين نبوده كه آنها بر حق بودن آنان را نمي دانستند . بل كه مي توان ادعا كرد كه چون آنها را بر حق مي دانستند به ظلم و جور با آنان پرداختند همان گونه با رسول گرامي اسلام به مبارزه برخواستند . و اين در طول تاريخ سابقه داشته است كه در مقابل دعوت حق و انبياء الهي ، دنيا طلبان و ستمگران مي ايستادند و سعي در نابودي نور الهي و دعوت رسولان داشتند .
با توجّه به اين توضيحات ناگفته نماند كه ائمه ( عليهم السلام ) در بعضي از مواقع كه لازم مي دانستند دست به معجزاتي مي زدند ، ماند تصوير شيري كه در مجلس مأمون تبديل به شير واقعي شد و يكي از دشمنان اهل بيت ( عليهم السلام ) بلعيد و سپس به حالت اوليه خودش برگشت . ولي اين معجزات اثري در دل هم چون سگ مأمون و ديگر ظالمان تاريخ نداشت .